Kerstbierfestival EssenReview
Wat: Het 23e Kerstbierfestival in Essen (België) Wie: Jan Machiel van Bragt en de OBERs Waar & wanneer: 16 en 17 december in de sporthal van Essen Waarom: Legendarisch lokaal festival van internationale allure
“Het Kerstbierfestival is de uitgegroeid tot een fenomeen.” Was getekend: Jan Machiel van Bragt, medeoprichter van hét Kerstbierfestival.
Dat is best een grote uitspraak van deze Nederlander die net zo goed Belg had kunnen zijn. Hij kent de Belgische biercultuur in ieder geval tot in de puntjes.
Fenomenaal is de voorverkoop zeker. Die start al in augustus, midden in de zomer. Binnen anderhalve dag is de zaterdag uitverkocht, voordat het november is de zondag ook. Dat wekte mijn nieuwsgierigheid en ik had het geluk uitgenodigd te worden om dit fenomeen mee te maken!
Sporthal wordt bierhal
Wat als eerste opvalt bij aankomst is de enorme rij voor de ingang. Het lijkt wel of alle 1000 bezoekers in de rij staan, terwijl iedereen al tickets heeft. Het is duidelijk: niemand wil een minuut missen van dit festival.
Bij binnenkomst waan ik mij in een soort oktoberfest hal: rijen met keurig gedekte tafels en een gigantische bar waar de bieren worden gepresenteerd. De basketbalring aan de muur verraadt dat we ons in een sporthal bevinden.
Van Californië tot Vladivostok
De sfeer is goed, als een huiskamer voor 1000 mensen. De gezelschapspellen komen op tafel, er wordt gekaart en de lijst met bieren wordt bekeken, terwijl men geniet van de kerstbieren. Ondertussen knoop je een gesprek aan met bierliefhebbers van over de hele wereld. “We hebben bezoekers uit Californië tot Vladivostok en alles er tussen in. Vanuit de Verenigde Staten is er een reisorganisatie die een complete trip aanbiedt rondom ons festival”, vertelt Jan Machiel.
Van 80 naar 1000
De eerste editie van het festival, halverwege de jaren 90, trok zo’n 80 bezoekers. Elk jaar komen er meer nieuwe bieren bij, want Belgische brouwers presenteren graag hun kerstbier op het festival. Wanneer een aantal Engelse bierschrijvers, waaronder Michael “the beerhunter” Jackson, het festival opmerkt, groeit de internationale belangstelling.
“Sinds vorig jaar werken we met een voorverkoop. 3 jaar geleden stond het te vol, drie rijen dik voor de bar, dat was te druk. Nu laten we elke dag 1000 bezoekers toe. Dat laten we zo, groter willen we niet. We organiseren het met uitsluitend vrijwilligers en zo houden we het leuk voor iedereen”, licht Jan Machiel toe.
217 bieren proeven
De vrijwilligers zijn veel leden van OBER (Objectieve Bierproevers Essense Regio), de bierclub die het festival organiseert. Een behoorlijke klus: “Alle 217 bieren proeven we van te voren zelf en omschrijven we in de festivalgids”, zegt Jan Machiel. Het is een indrukwekkend naslagwerk, met uitgebreide proefnotities.
Daarnaast worden veel bieren zelf opgehaald door de vrijwilligers. “Dat is ook de sport, om de speciale dingen zelf bij de brouwers op te halen”, aldus Jan Machiel.
Geturfde kerst
De vrijwilligers achter de bar komen ook van heinde en verre. Ik zie achter de bar een club uit Friesland (herkenbaar aan vlinderdasjes met pompeblêden) terwijl ik een op rumvaten gerijpte Chimay Blauw bestel bij een Fin. Ik vind een vrije stoel aan een tafel met een Noor, een Amerikaanse, 2 Duitsers en 2 Hongaren. Even later sta ik te praten met een brouwer uit Litouwen over het bier dat de organisatie heeft gebrouwen met Microbrouwerij Den Triest: Geturfde Kerst, een tripel met rokerige turf tonen, vanwege de rijping op Islay whiskyvaten.
Fenomenaal?
Ja, ik kan niet anders dan Jan Machiel gelijk geven. Het is groot, maar het wordt geen moment massaal. Dus geen grote rijen voor de bar, ook niet voor de meest unieke bieren. De locatie en vrijwilligers geven het festival een lokaal, knus gevoel. De bezoekers en bijzondere bieren zorgen voor de internationale allure.
Het geheel is ingericht om optimaal te genieten van de 217 kerstbieren. Uiteraard klassieke kerstbieren, zoals Kerstpater, Corsendonk Christmas of St. Feuillien Noël. Maar ook op houten vaten gerijpte stouts en barley wines, die bijna nergens te vinden zijn. Hier kan je nippen van Jule Maelk, een zwarte, olieachtige stout van 15%. Of L'Ensemble di Montalcino van Dochter van de Korenaar, een barley wine die 250 dagen op rode wijn vaten heeft gerijpt. Genieten!